





Kartacze, zwane także cepelinami, to jedno z najbardziej charakterystycznych dań regionu Podlasia, które od lat cieszy się ogromną popularnością zarówno w Polsce, jak i wśród turystów odwiedzających ten malowniczy zakątek kraju. Kartacze są specjałem, który swoją historią sięga dawnych czasów i jest nieodłącznie związany z tradycjami kulinarnymi polsko-litewskiego pogranicza.
Kartacze mają swoje korzenie w kuchni litewskiej i białoruskiej, skąd trafiły do Polski, a szczególnie na Podlasie. Ich nazwa pochodzi od niemieckiego słowa "Kartoffel", oznaczającego ziemniak, co podkreśla główny składnik tego dania. W Polsce kartacze zyskały swoją popularność dzięki wielokulturowej kuchni kresowej, która łączyła smaki i techniki kulinarne różnych narodów zamieszkujących te tereny.
Tradycyjnie kartacze były przygotowywane przez gospodynie domowe na specjalne okazje, takie jak święta, wesela czy rodzinne uroczystości. Ich przygotowanie wymagało bowiem czasu, cierpliwości i doświadczenia. Kartacze były nie tylko pożywnym posiłkiem, ale również sposobem na wykorzystanie dostępnych składników, co było szczególnie ważne w ubogich warunkach wiejskich.
Kartacze, zwane także cepelinami, to jedno z najbardziej charakterystycznych dań regionu Podlasia, które od lat cieszy się ogromną popularnością zarówno w Polsce, jak i wśród turystów odwiedzających ten malowniczy zakątek kraju. Kartacze są specjałem, który swoją historią sięga dawnych czasów i jest nieodłącznie związany z tradycjami kulinarnymi polsko-litewskiego pogranicza.
Kartacze mają swoje korzenie w kuchni litewskiej i białoruskiej, skąd trafiły do Polski, a szczególnie na Podlasie. Ich nazwa pochodzi od niemieckiego słowa "Kartoffel", oznaczającego ziemniak, co podkreśla główny składnik tego dania. W Polsce kartacze zyskały swoją popularność dzięki wielokulturowej kuchni kresowej, która łączyła smaki i techniki kulinarne różnych narodów zamieszkujących te tereny.
Tradycyjnie kartacze były przygotowywane przez gospodynie domowe na specjalne okazje, takie jak święta, wesela czy rodzinne uroczystości. Ich przygotowanie wymagało bowiem czasu, cierpliwości i doświadczenia. Kartacze były nie tylko pożywnym posiłkiem, ale również sposobem na wykorzystanie dostępnych składników, co było szczególnie ważne w ubogich warunkach wiejskich.